W dniu 2011-11-24 20:30, Vilar pisze:
>
> Powiem Ci szczerze, że w moim prostym podejściu do świata Ixi ma takie
> samo prawo do swoich poglądów i upierania się przy nich, jak... każdy z
> nas.
> Od "tolerancji" działającej tylko w jedną stroną dostaję normalnie
> jakichś dreszczy.
> Daj pożyć kobiecie, bo wydaje się szczęśliwa i upiera się przy tym [tzn.
> przy swoim szczęściu].
>
> Bo wiesz, inteligentna jest [temu z pewnością nie zaprzeczysz], coś
> wykombinuje :-))),

Hmmm ... Czy ja jej bronię prawa do posiadania własnych poglądów ?
Czy ja jej nie daję żyć ? :)))
Ja się jeno czasem irytuję i daję temu wyraz, może niepotrzebnie.

Co do inteligencji ... Dla mnie inteligencja jest nierozerwalnie
związana z dwoma aspektami: elastycznością i kreatywnością.
I wcale nie chodzi mi tu o to, że człowiek inteligentny
ma elastycznie zmieniać poglądy - tylko o to, że powinien
przenosić swój sposób rozumowania, wnioskowania między różnymi
płaszczyznami. Dzięki temu udaje mu się zachowywać spójność,
a ta spójność jest np. jednym z filarów jego wiarygodności
(w oczach innych, inteligentnych ludzi).

Natomiast ja tej elastyczności, niestety, znajduję w Iksi
bardzo mało. Im bardziej wnikam, tym więcej widzę
usztywnień. Czasem są to złożone konstrukcje, dlatego możliwe,
że sprawiają wrażenie inteligentnych - ale są imo sztywne,
'niezintegrowane'. Obrazem tego jest np. to, że Iksi
podsuwa linki do zawiłych artykułów, zamiast pisać własnymi
słowami, choćby i o swoich własnych uczuciach.
A przydałoby się, by czasem, zamiast o swoich poglądach,
napisała o uczuciach, które za nimi stoją, które im
towarzyszą. Np o uczuciach towarzyszących wizji kobiety
usuwającej ciążę i o uczuciach towarzyszących operacji
'precyzyjna siekiera'.