Lolalny Lemur napisał(a):

> krys pisze:

>>> Nie znasz możliwości naprawdę zapominalskich dzieci.
>>
>> Naprawdę? Oj Lemur, Lemur...
>
> Jeśli mnie pytasz, czy nie przesadzam to naprawdę.

>.Nie, pytam Cię skąd wiesz, jakie ja znam możliwości ;-)


> Inaczej: zapytałaś mnie czy aby nie przesadzam, w końcu to dziecko ma
> rodziców.

Tak, a na to Ty mi odpowiedziałaś, że nie znam możliwości
zapominalskiego. Potem ja zapytałam, czy aby jesteś pewna, co ja wiem o
zapominalskich, czyli skąd ten wniosek. Ale zostawmy to.

>> Ale ja zapodałam kajecik do zapisywania.
>
> Ooo, ja też. Nawet kilka. Bo jednego to ciagle zapominało się ze
> szkoły zabrać. A wpisów i tak brakowało.

Trudno, w takim razie szukałabym innego sposobu. Z dzieckiem. I
pozwoliłabym się poparzyć tym "zapomniałam".
>
>> Tudzież
>> uprzedziłam o konsekwencjach w postaci złych ocen, które potem trzeba
>> poprawić, jak się chce mieć dobrą ocenę na koniec.
>
> Zakładasz, że będzie myślało przyszłościowo. U mnie nieskuteczne.

Dzieci są różne. Ale to nie oznacza, ze JA mam mysleć za nie o jego
obowiązkach.

>> No, ta pani to chyba współpracować nie chce i ma inne cele, więc nie
>> ma o czym dyskutować.
>
> To trzeba panią do współpracy zmusić. Łaski nie robi.

Czasami lepiej dziecko przenieść. A pani zrobić dobrze przy tej okazji.
Bo jak pani jest naprawdę głupia ( zdarza się, niestety), to z tego
zmuszania więcej smrodu niż korzyści może być.

>
> No dokładnie. Ręcznie nie, ale można postraszyć.

Jak nie, jak tak ;-). Jak ja załatwiałam sprawę Młodego, to
zapowiedziałam pani pedagog po cichu, że jeśli normalnym torem sprawa
nie będzie załatwiona, to tatusiowie słusznej postury gotowi są złożyć
problematycznemu panu życzenia (zdrowia, bo będzie potrzebne i dużo
kasy, bo dentysta kosztuje). Na co pani pedagog, o dziwo, rzekła,
ze "wie pani, do niektórych to tylko takie argumenty przemawiają". Ale
sprawę załatwiono z marszu, więc wyższe instancje nie były potrzebne
(aczkolwiek monitoring trwa)
> Mówiono mi, że
> straszenie kuratorem jest nieskuteczne, bo kurator ma inne sprawy, ale
> z doświadczenia wiem, że skutkuje. Miło podeprzeć się w takim wypadku
> konkretnym kuratorem (z nazwiska) plus na przykład ZNP.

ZNP? Stare przysłowie pszczół mówi, że kruk krukowi oka nie wykole.
>
>> Ja nie nawrzeszczam. Ja idę i zimno przedstawiam swoje racje.
>
> O, ja też tak robię. Jak nie skutkuje to wrzeszczę.

Jeszcze mi się nie zdarzyło.
>
>> Słucham
>> argumentów obrony,
>
> Gorzej jak druga strona twierdzi, że Twoje dziecko (cytuję) "okazuje
> pychę, bierze odwet na kolegach z klasy i nosi szalik na korytarzu"
> oraz nie mówi dzień dobry kiedy pani przechodzi z tyłu. Trudno
> dyskutować z takimi argumentami.

To się je przyjmuje do wiadomości. Wyjaśnia w domu z dzieckiem. I
ewentualnie idzie drugi raz wyjaśniać sprawę z nauczycielką.
Ale ja to mam grzeczne dzieci, i w takich sprawach mnie nie wzywano.

> Ja też. Boją się mnie wzywać ;). Żartuję oczywiście. Chyba ;P

Mnie się naprawdę boja wzywać;-) Znają mnie z tego, że nie owijam w
bawełnę i nie odpuszczam, kiedy mam rację. I z tego, ze niełatwo
zapedzić mnie w kozi rób i przestraszyć, to wolą wzywać mniej asertywne
mamusie;-)

--
Pozdrawiam
Justyna
GG 6756000