Marta:
> ... Wizyta u psychologa zakończyła się [...] kompletnym brakiem
> zrozumienia mojego problemu.
> Nie wiem, czy mnie faktycznie poprzewracało się w głowie,
> że czuję się nieszczęśliwa?

Mam wrazenie ze Ty poszukujesz skomplikowanych usprawiedliwien
'zastepczych' dla czegos co sprowadza sie do obojetnosci wobec
wspol-malzonka.

> A może zbyt wiele wymagam od życia?

Jesli zbyt malo dajesz, to z pewnoscia zbyt wiele wymagasz.
No niestety. :]

> ... Doszło do tego, że nagle nasze role zamieniły się i było to
> bardzo bolesne dla mojego męża. On nie potrafi się z tym pogodzić...

Obawiam sie ze oszukujesz sie wyjasniajac to Sobie w taki sposob.

> ... Dlatego wybrałam najprostsze rozwiązanie- rozstanie.
> Przynajmniej chwilowe.

I najkorzystniejsze? Byc moze dla Ciebie. :)

Czarek