> Kilka lat spędziłam wyłącznie na wychowywaniu dzieci i
> prowadzeniu domu i wtedy dla męża byłam ideałem. W pewnym momencie
> zbuntowałam się, nie chciałam być rośliną, chciałam coś robić.

A moze maz jakos-tak narzucil Ci "bierna role", sam chcial
blyszczec za bardzo jako "wodzu rodziny", a Ty mialas byc w
jego cieniu i podziwiac?

> Uznałam, że
> nie po to kończyłam kilka kierunków studiów, żeby resztę życia spędzić
przy
> garach. Doszło do tego, że nagle nasze role zamieniły się i było to bardzo
> bolesne dla mojego męża.

Mam wrazenie, ze u was ktos musi rzadzic ("role sie zmienily"),
czy to nie taka cicha wywalizacja?
Jesli wam to nie odpowiada, to moze nalezalo by sie
traktowac rowno?

> On nie potrafi się z tym pogodzić, a ja nie chcę
> zrezygnować z tego co osiągnęłam. Koło się zamyka. Dlatego wybrałam
> najprostsze rozwiązanie- rozstanie. Przynajmniej chwilowe.

Taka proba sil, moze to cos pomoze?
Zdrufka, Duch