In article <b0oik3$l74$1@news.gazeta.pl>, r...@g...pl says...
>
> Ja, ja, ja... Spróbuj opuścić na chwilę swoją doskonałą jak mniemam jaźń i
> spójrz na to wszystko z punktu widzenia dziecka. To ONO, a nie Ty będzie
> musiało sobie radzić z niechęcią i odrzuceniem.

Spogladam na to z punktu widzenia dziecka. Zarowno mojego jak i
przypominam sobie jak ja bylem dzieckiem. I z radoscia stwierdzam, ze
system wartosci przekazany mi przez mojego ojca sprawdza sie doskonale.
I wlasnie na tej podstawie stwierdzam
- ze sie da tak wychowac
- ze mozna sobie doskonale radzic, co prawda nie z problemem "jestem
dzieckiem sasiada" ale z wytykaniem, osmieszaniem, niechecia,
odrzuceniem itp.

> > > (BTW kilka dni temu obiecała już ze mną nie korespondować, ale
> > > jak widać dotrzymywanie przyrzeczeń nie jest jej mocną stroną)
[...]
>
> Odpuść sobie ten adwokacki ton, Twoja żona świetnie sobie radzi.

To trzeba bylo sobie to wtracenie opuscic, a nie wlaczac go do
odpowiedzi na moj post. Jak siejesz, takie zbierasz plony.

> > > Być może ono zrozumie. Ale czy zrozumieją koledzy, kuzyni, teściowa,
> ciotki
> > > i wujkowie? Naprawdę nie widzisz, w jakiej sytuacji dziecko zostałoby
> > > postawione? Wytykane palcami na każdym kroku, ośmieszane, zawstydzane.
> >
> > Jestem taki dziwny - mam gdzies czy zrozumie kolega, wujek itd....
>
> TY tak, a siedmiolatek?

Staram sie aby moje dziecko bylo podobne do mnie w kwestiach tego co mam
mu do przekazania.


> Jesteś naiwny. Najwyższy czas zdać sobie sprawę, że nie schowasz dzieci w
> złotej klatce, nie tylko Ty masz na nie wpływ, nie tylko Ty je kształtujesz
> (wiem, że tej chwili trudno Ci sobie to wyobrazić, ale tak jest).

Nie Ewo nie jestem naiwny. To Ty nie potrafisz zrozumiec, ze moze byc
inaczej niz sobie umyslisz.
Jakie doswiadczenia mam to wiem ja, a nie Ty.


K.