W dniu czwartek, 2 października 2014 23:11:00 UTC+2 użytkownik Dariusz K. Ładziak
napisał:
> ikselk%g...@g...com pisze:
>
> > Dostałam od sąsiada (a on od brata - to ważne, bo sąsiad odjął sobie żtp od ust i
mi dał) dwanaście kilo wegierek, niepryskanych, tych najlepszych,bo "końcowych" -
najsłodszych, z pomarszczoną skórką przy ogonku. Istna małmazja, takich pysznych to
ja chyba od dzieciństwa nie jadłam, cóż więc dziwnego, że około kilograma
"wciągnęłam" ad hoc przy pestkowaniu... Ten smak i aromat,zupełnie jak śliwki, które
zrywałosię na poz. październikaw ogrodzie moich rodziców. Od tamtej pory żaden owoc
nie jest dla mnie wart czekania na niego cały rok - jedynie śliwki, a i to nie
wszystkie, bo tylko węgierki i damachy!
>
> >
>
> > Zatem zjadłszy ad hoc kilo śliwek, resztę niecierpliwie wypestkowałam i
rozgotowałam z przeznaczeniem na powidła. Na szczęście przypomniałam sobie w porę o
GARUSIE! - odlałam więc nieco śliwkowej brei na jutro, bo jutro piątek, będzie więc
akurat pasował śliwkowy garus...
>
> > http://prowincjalnawioska.blox.pl/2013/08/Malo-kto-w
ie-co-to-jest-garus.html
>
> >
>
> >
>
> > I w ogóle jestem dziś przeszczęśliwa z powodu perspektywy tych pysznych śliwek w
następnych latach - mieć pewne i czyste ich źródło to dla mnie lepsze niż znaleźć
skarb :-)
>
>
>
> I właśnie popełniłaś wielki błąd - a co ze śliwkami w occie?

A gdzie ten błąd?

> Przecież
>
> tak naprawdę tylko stare, zapomniane węgierki do octu się nadają!

Czy twierdziłam tu coś przeciwnego? ...i w ogóle coś o śliwkach occie?

A śliwek w occie to mam z zeszłego roku ze 20 słoikow jeszcze. I to nie takich sobie
hop-siup-śliwka-w-ocet, ale robionych wspaniałym sposobem: zalewanych gorącą zalewą
octową, odcedzanych, znowu zalewanych, odcedzanych, zasypywanych cukrem w słojach -
trzymają się bez żadnej pasteryzacji choćby kilka lat, a co za smak!