On 26 Mar, 15:44, glob <r...@g...com> wrote:
>
> Nie do końca zrozumiłeś, bo w naszym społeczeństwie wyrażanie krzywdy
> i tym samym złości do rodzica jest tabu. Wykrywacz kłamstw wykrył
> obłudę, którą dzieci się uczy i jeśli postąpisz jak wokalista  The
> Doors i powiesz / zabiję ciebie ojcze/ to jest to dobre, bo to wyraża
> żal, ale jeszcze nadzieję na dogadanie się z ojcem, następnym etapem
> jest obojętność

Zrozumiałem Cię w ten sposób, że póki człowiek "krzyczy", choćby
poprzez życzenie sobie czyjejś śmierci, o ile wynika to z emocji i
nadziei na porozumienie się tą drogą, a nie jest to szczere życzenie
komuś źle, póty takie porozumienie jest jeszcze możliwe. Obojętność
natomiast, cóż - wtedy jest już "wszystko jedno"...

> ty nie tłumisz, ale pogodziłeś się, że to są obcy
> ludzie

Nie ja, tylko osoba o której wspomniałem. Ja nie mam moim rodzicom nic
do zarzucenia. Pomimo, że na upartego może nawet czegoś bym się tam
dokopał - wiem jednak, że zawsze chcieli dla mnie jak najlepiej i że
starali się być dobrymi rodzicami. I do dziś tacy są, i pewnie tak im
już zostanie. ;-)

Pozdrawiam,
darr_d1