Elżbieta pisze:

>> A kadra pedagogiczna miewała po 17 lat, a mimo to sobie świetnie
>> radziła z 30 dzieci.
>
> Ale jaką fajną i grzeczną trzydziestką ;)
> Adam wierz mi naprawdę jest róznica. Kiedy zaczynałam pracę uczyłam 32
> osoby i było spokojnie, teraz mam 16 i oj, ciężko bywa.
> Inni rodzice, inne dzieci....

Nim skończyłem podstawówkę miałem parę razy połamaną rękę i żebra.
Zwichnięć nawet nie liczę. Do dziś przechowuję zeszyt w którym
polonistka na dwie strony czerwonym maczkiem wyjaśniała że nie
powinienem pod ławką rozbierać nabojów, bo najechanie cyrklem na spłonkę
powoduje ogólną panikę w klasie. Na to że tłukłem się podczas lekcji z
koleżanką ścierkami do tablicy już nawet nauczyciele specjalnej uwagi
nie zwracali. Może dlatego że nie widzieli tego przez ścianę latających
w powietrzu ogryzków. Kiedy patrzę dzisiaj na moje dzieci które nawet
nie wiedzą jak wygląda chirurg, to co do tej niegrzeczności młodego
pokolenia mam pewne wątpliwości. Natomiast ich niefajność moim zdaniem
wynika właśnie ze skrajnego upupienia. I to zarówno przez rodziców jak i
nauczycieli.
--
Pozdrawiam
Adam