Data: 2015-06-08 21:18:00
Temat: Re: Pytanie do XL
Od: FEniks <x...@p...fm>
Pokaż wszystkie nagłówki
W dniu 2015-06-08 o 20:08, GalAnonim pisze:
> W dniu 08.06.2015 o 20:02, FEniks pisze:
>> W dniu 2015-06-05 o 15:27, Jarosław Sokołowski pisze:
>>> pan stefan napisał:
>>>
>>>>>> po polsku "duchówka" często zwana jest szabaśnikiem - i ta nazwa
>>>>>> zrozumiała jest dla każdego....
>>>>> nie. Duchówka jest zrozumiała, szabaśnik słyszę pierwszy raz
>>>> a takie słowo "szabas" vel szabat znasz? To znalezienie związku
>>>> szabasu
>>>> z szabaśnikiem nie powinno być zbyt trudne.
>>>> Tylko nie pomyl z sabatem bo tak nazywają na szKielecczyźnie spotkania
>>>> kobiet (Koła Gospodyń Wiejskich obecnie fajtnes kluby) dawniej na
>>>> Łysej
>>>> Górze.
>>>> pozdr
>>>> Stefan
>>>> PS. A jaka jest etymologia słowa "duchówka", przyznam się szczerze
>>>> - nie
>>>> wiem.
>>>> Dawno temu słyszałem, że w niektórych rejonach naszego cudownego kraju
>>>> chore dziecko wsadzano na trzy zdrowaśki do pieca i tam oddawało
>>>> często
>>>> ducha. Czyżby stąd?
>>> "Czuć duch" -- ja coś takiego słyszałem, gdy napalono w piecu długo
>>> wyziębionego domu i zaczynało się odczuwać pierwsze oznaki tego
>>> palenia.
>>> Etymologia zapewne ta sama -- w tym przypadku "duch" oznacza ogólne
>>> pojęcie ciepełka.
>>>
>>> A poza tym ja też częściej spotykałem się z nazywaniem tego urządzenia
>>> "szabaśnikiem", chociaż słowo "duchówka" również jest mi znane.
>>
>> Z szabaśnikiem spotykam się tu po raz pierwszy. "Duchówkę" natomiast
>> usłyszałam kiedyś od starego lwowiaka. I to słowo wydało mi oczywiste w
>> swym znaczeniu. Kojarzy mi się z czasownikiem "dusić" (kuchennym jego
>> znaczeniem).
>>
> Ja natomiast często słyszałem od lwowiaków i tereny okoliczne (aż po
> po zamojszczyznę): dOchówka, rzekomo od trzymania tam potraw aby
> "dochodziły"
Może ja sobie "dochówkę" przerobiłam na własną modłę, bo mi semantycznie
pasowało? Nie wiem, ale słyszałam nie raz i głowę bym dała, że to była
"dUchówka". Teraz już nie sprawdzę, bo niestety nikt nie żyje wiecznie,
choć dłuuugo.
Ewa
|