Osoba znana wszem jako Madda m...@p...onet.pl, drżącą z emocji
ręką skreśliła te oto słowa:

> Nie zgodzę się. Moje starsze dziecko ma 6 lat i zaczynamy ją uczyć
> sprzątania po sobie i w swoim pokoju i jak my (rodzice) sprzątamy,
> sprząta razem z nami. Młodsze ma rok i dziewięć miesięcy i
> jeszcze długo nie będziemy od niej wymagać sprzątania. Chociarz
> jak coś rozleje to sama biegnie po szmatkę i wyciera.

Widzisz - zgodzę się z Asią Słocką. 6-letni dzieciak jest już za stary na
naukę sprzątania. Moje młode są przyuczane do czystości i sprzątania po
sobie od niemowlaczka. Bawię się aktualnie z młodszym synkiem (13 mies.) w
układanie plastikowych misek na półkach. Napierw je zrzuca, ale potem
pracowicie układa. Starsza córa (3,5 roku) odnosi brudne naczynia po posiłku
wkłada je do zlewu i zmywa. Ubranka składa przed spaniem w kostkę - brudne
od razu odnosi i wkłada do szafki na brudną bieliznę. Potrafi zmyć podłogę
po rozlanym soku. Poproszona o pomoc - wyciera kurze. Ściąga i stara się
składać suche rzeczy z suszarki. Oczywiście utrzymuje wzorowy porządek w
swoich szafkach i po skończonej zabawie wszystko układa. Doskonale wie, że
jeśli układała puzzle to musi je sprzątnąć, zanim weźmie, powiedzmy, lalkę
czy zabierze się do malowania. Dzieki temu nie brodzę dzień cały w
rozwalonych zabawkach. Pomaga mi także w innych czynnościach domowych. W
układaniu garnków na półkach czy segregowaniu sztućców. I nie uważam się za
horrorkowatą matkę. Madziulec wie, że w domu zawsze jest porządek, dla niej
to stan naturalny. Ma przy tym ogromny ubaw i jest z siebie bardzo dumna. A
ja wychodzę z założenia, że nie jestem ani arabką, ani niewolnicą własnych
dzieci. Jeśli są na tyle duże by coś rozrzucić, to są już na tyle duże by po
sobie posprzątać. Służba ma u nas permanentnie wychodne. :-p

--
Pozdrawiam
Małgorzata
*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^
http://www.btsnet.com.pl/majkowscy/
"Carum est, quod rarum est"