Flyer <f...@p...gazeta.pl> napisał(a):

przepraszam na wstępie, że się Wam między wódkę a zakąskę...
ale cosik mjem zmusiło (imperatyw, znaczy), mianowicie wydaje mi się, że
prezentujesz klasykę odwracania kota ogonem. Jest wielka różnica między
nowym telefonem a długopisem/młotkiem/ciupagą (wszak narzędziami są, a jak
zakomunikować się można! raz a skutecznie ;-))).
Pewnie, o niczym w związku gadać nie trzeba, przymusu nie ma, nie wydaje mi
się wręcz prawdopodobne, byś nie rozumiał różnicy między chęcią dzielenia
się z połówką różnymi informacjami nt. przebiegu dnia a przymusem
tłumaczenia się "ze strachu, że druga strona nie wiedząc o którejśtam
sekundzie danego dnia spędzonej osobno będzie wyobrażać sobie nie_wiadomo_co"

Może dlatego tego nie kumam, że lubię gadać i jak coś mnie gryzie i siedzę
osowiała, to mój łazi za mną i pyta, czemu nie opowiadam, co się dzialo. I
dusi tak długo, az wymamroczę, co mnie gniecie. Czy czuję się inwigilowana?
Za cholerę. Miło mi zaś, że wyczuwa zmianę nastroju. Łapałam się też na tym,
że jak czasem nie mieliśmy czasu pogadać o pierdołach, to nawarstwiało się
niezrozumienie, dlatego nie rozumiem nadal, czemu nie mamy gadać o sprawach
wagi rozmaitej. Nie zgodzę się z Tobą również, że praca a dom to 2 różne
światy. W obu jesteśmy tymi samymi osobami, jasne, ze należy oddzielić
radosne paplusianie o tym, cio na obiad od ważnej narady, ale i też chyba
nie o to chodziło autorce? Sama czasem odrzucam połączenia od swojego gdy
nie mogę rozmawiać, czasem rzucę dwa słowa "oddzwonię później" i jakoś nikt
się nie gniewa..
Jak widać jednak z treści przedstawionych przez autorkę, jakieś sprawy
poza_zawodowe dzieją się w pracy u jej ślubnego, a nawet włażą z owej pracy
do ich domu, nie można więc tego ignorować.


> Autorce sugerowałbym wejście w świat męża,
> pobycie na imprezach firmowych - być może w jego firmie, w jego
> otoczeniu takie zachowania są na porządku dziennym, więc trudno żeby się
> od nich odciął i nie został uznany za "obcego".

Sugestia całkiem OK, ale moze teraz jej (autorce) byc niezręcznie
(zakladając, że coś tam koleś kręci) - cala firma huczy od plotek, a ona
udaje przed nimi, ze wszystko w porządku?

>Paradoksalnie, to
> dziewczyna sms'ująca była [mogła być] zagrożeniem, a nie mąż, więc
> odcinając się od dostępu do sms'ów dziewczyny żona straciła cały
> kontekst sytuacji - poczuła się zagrożona, ale zamiast zrozumieć
> sytuację i ustalić rolę dziewczyny i męża, to odcięła się od całej
> sytuacji.

Moglo i tak byc. Zatem sam widzisz, ze jednak cos moglo byc na rzeczy? Z
resztą nie wierzę w taką słodką firemkę, gdzie wszyscy do siebie mówią
per "kotku/skarbie" i smsują po nocach, że niemożebnie tęsknią ;-))

zdrowki
h.




--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/