Flyer <f...@p...gazeta.pl> napisał(a):

> I w czym widzisz to "odwracanie kota ogonem"? W tym, że poglądy na
> sprawy telefonów ludzie mają z lat 70. 80., a ich dostępność [telefonów]
> nie odzwierciedla ich wyjątkowego traktowania?

wyjątkowego? hmm, nie rozumiem, jak pogląd na telefony ma ewoluować, od czasu
upowszechnienia tel. komórkowych ich dostępność wzrosła (jeszcze w m-
dzyczasie tepsa pokazala, ze tez moze skrzynki powiekszyc). Nikt raczej do
telefonu się nie modli, ale jest to tak osobisty przedmiot, jak np klucze do
chałupy, bo jego zgubienie może nieść trable, masz tam pelno osobistych info
itd.
Wracajac do tematu "co robić?" - pewnie (IMO) autorka nie mialaby nic
przeciwkko i 70 komorkom męża, jeśli mialby taką pracę (np 70 firm). Tym dwóm
(tak wywnioskowalam, moze i błędnie) też nic nie zarzuca oprócz tego,
że "wszystkie ludzie w robocie o drugiej wiedziały" a ona nie - znaczy,
durnia z niej robi i tyle.

> Ja w zeszłym roku usłyszałem "zarzut", że za dużo mówię o pracy a za
> mało o swoim życiu prywatnym. ;)

no bo proporcjum tez jest wazne ;-)) choc czasem trudno po pracy sie wylaczyc
i czlek gada tylko o niej. Sama mam jednak tak, ze jak nie gadam glosno o
swych bolaczkach/przemysleniach/radoisciach, to nie do konca czuje
porozumienie z polowka. Dlatego tez lubie o wszystkim gadac.

> Po drugie jak sobie to wyobrażasz - wnikanie w nieistotne szczegówy?
> Mogę opowiedzieć, że "dzwoniłem", ale jeżeli rodzaj telefonu nie będzie
> miał znaczenia, to po prostu o tym nie powiem, bo to tak, jakby podawać
> markę długopisu, opowiadając o podpisie. Dopiero kiedy istotna stanie
> się kwestia "rodzaju" telefonu, dopiero ta informacja wyjdzie, choć może
> zostać ubrana w nijakie "dzwoniłem z komórki", bez podania "jakiej?".

Wyobrazam sobie tak: jak nic nie mam do ukrycia, to gadam o roznych
nieistotnych sporawach (najwyzej czasem zapytam, czy nie brzęczę zbytnio, nie
przeszkadzam, i czy on ma ochote słuchać).
Za to jak o czymś nie chcę gadać, ukrywam smsy czy nie odbieram telefonu "bo
znow z pracy zawracają głowe", motam sie w zeznaniach, to znaczy, ze cos jest
jeszcze do zrobienia: albo nalezy pozamiatac niektore znajomosci, albo dac
sobie w zwiazku na przeczekanie...

>> W obu jesteśmy tymi samymi osobami, jasne, ze należy oddzielić
> > radosne paplusianie o tym, cio na obiad od ważnej narady, ale i też chyba
> > nie o to chodziło autorce?
>
> Której autorce? ;))

Wątku autorce, tak myślę ;-)

> > Sama czasem odrzucam połączenia od swojego gdy
> > nie mogę rozmawiać, czasem rzucę dwa słowa "oddzwonię później" i jakoś
nikt
> > się nie gniewa..
>
> Ale to dyskusja teoretyczna - na zgrubnych szczegółach i bez niuansów.

czemu teoretyczna? w pracy czasem nie odbieram, a domowe nieodbieranie
opisalam powyzej - zdażało się, jak pewne znajomości trzymałam "a nóż coś nie
wyjdzie" - dlatego chyba dość łatwo wejsc mi w skórę autorki_wątku i
sugerować, że ma prawo się z tym źle czuć. Mój służbowe telefony odbiera przy
mnie, ale szczegóły prac omawia w drugim pokoju - szanuję prywatność i mnie
to nie razi.

> > Jak widać jednak z treści przedstawionych przez autorkę, jakieś sprawy
> > poza_zawodowe dzieją się w pracy u jej ślubnego, a nawet włażą z owej
pracy
> > do ich domu, nie można więc tego ignorować.
>
> Tę druga autorkę? ;)

Tę pierwszą, wątku autorkę ;-)

> Ja tam nic nie wiem, ja tu tylko sprzątam. :)

Nikt z nas nie wie do końca, za to można przedstawić, co się komu wydaje na
podst. owej pisaniny i własnych przezyc

hania

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/