X-No-Archive:yes
Carol <c...@c...pl> napisał(a):
[ciach]
> Istnieje też możliwość,
> że z chłopcem jest wszystko w porządku, tylko los sprawił, że wychowuje się
> w rodzinie patologicznej (ja nie wiem, ale bluzgający siedmiolatek...?) i w
> takim wypadku pierwszym krokiem byłby pewnie nadzór kuratora. Nie wiem
> tylko czy wychowawca/pedagog/dyrekcja szkoły ma prawo się tym zająć?

Dyrektor szkoły, w przypadku zauważonej demoralizacji dziecka, ma m.in. prawo
na piśmie zawiadomić sąd lub policję (po wyczerpaniu innych możliwości
wpłynięcia na zmianę zachowania ucznia).

A wracając do postu inicjującego...
Istnieje możliwość, że rzeczywiście w domu jest coś nie tak. W podstawówce, w
klasie mojego syna duże problemy sprawiał chłopiec bity w domu.
Istnieje też możliwość nadpobudliwości.
Kilka lat temu w podstawówce mego syna były przeprowadzane zajęcia dla
dzieci - organizowane w ramach jakiegoś programu, mającego pomagać
nauczycielom, dzieciom, rodzicom w zapobieganiu i zwalczaniu przemocy między
uczniami. Nauczyciele też mieli jakieś warsztaty. Po zakończeniu zajęć z
dziećmi były zorganizowane spotkania z rodzicami poszczególnych klas, na
których pedagodzy i psycholodzy prezentowali swoją diagnozę, wyniki badań
socjometrycznych, swoje obserwacje o klasie jako grupie. Na życzenie
rodziców - indywidualnie, po spotkaniu klasowym, mówili (krótko) o swoich
obserwacjach dotyczących funkcjonowania dziecka w grupie rówieśników. Przy
czym - co ważne - dziecko problematyczne nie miało poczucia, że jest
ośrodkiem zainteresowania.
Te warsztaty pomogły np. poprawić zachowanie dziewczynki z sąsiedniej klasy.

Program STOP prowadzi Stowarzyszenie "Bliżej Dziecka" z Warszawy. Może warto
się zainteresować czymś takim i zasugerować w szkole kontakt z jakimś
ośrodkiem prowadzącym podobne zajęcia?

--
Old Rena, matka gimnazjalisty
[Renata Gierbisz]


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/