"Roman Rumpel" <romane@screwspam,gazeta.pl> wrote in message
news:fiolrb$3qv$1@inews.gazeta.pl...
> Wladyslaw Los dość niespodziewanie napisał(a):
>> In article <fin6kn$3t1$5@nemesis.news.tpi.pl>,
>> Jerzy Nowak <0...@m...pl> wrote:
>>
>>> Roman Rumpel pisze:
>>> > [...] bo jest go najwięcej w tym co m. in. najbardziej lubię:
>>> > w parmezanie [...]
>>>
>>> Możesz rozwinąć?
>>> pozdr. Jerzy
>
> Dla nieklikatych:
>
>
> Glutaminian występuje w pokarmach w dwóch postaciach: jako składnik białek
> oraz jako czysty, wolny glutaminian. Tylko wolna forma może wpływać na
> kubki smakowe i tylko on używany jest jako przyprawa. Duże ilości wolnego
> glutaminianu zawierają wywary mięsne, sosy z ryb i ostryg, niektóre
> grzyby, sos sojowy, dojrzałe pomidory i tradycyjna japońska sake. Mleko
> ludzkie zawiera dziesięć razy więcej wolnego glutaminianu niż krowie.
> Prawdziwym rekordzistą jest jednak dojrzały parmezan, w którym znajduje
> się ponad 1,2 proc. glutaminianu. Błędem byłoby więc założenie, że smak
> umami wykorzystują tylko Azjaci.
>
> Przeciętny europejski konsument zjada codziennie 0,5-1 g wolnego
> glutaminianu i 10-20 g glutaminianu uwięzionego w białkach. Zapominamy
> czasem, że jelita, do których trafia zmagazynowana w pokarmie energia,
> mają do wykonania dużo pracy i same potrzebują energii. Spożywany
> glutaminian jest szybko zużywany przez jelita jako substancja
> energetyczna. Zaledwie 4 proc. trafia do krwiobiegu i dlatego organizm
> musi produkować duże ilości własnego glutaminianu na potrzeby innych
> narządów. Wyjątkowo duża zawartość wolnego glutaminianu w kobiecym mleku
> tłumaczona jest potrzebami dojrzewającego przewodu pokarmowego dziecka.
> Dlaczego jelita podkradają glutaminian innym narządom? Jedna z hipotez
> zakłada, że zużywając glutaminian jelita oszczędzają cukier (glukozę),
> który jest podstawowym surowcem energetycznym dla mózgu.

Nie zapominaj o kwasie mlekowym - także substancji energetycznej.