> -----Original Message-----
> From: Marek W. [mailto:m...@t...pl]
> Posted At: Thursday, March 07, 2002 11:49 PM
> Posted To: rodzina
> Conversation: Moja zona odchodzi, jak walczyc
> Subject: Re: Moja zona odchodzi, jak walczyc

[ciach właściwie wszystko]

Marku, wiesz, ja jeszcze wychodzę z założenia, że ludzie są mądrzy i nie
chcą dla siebie źle.
I że jak okazuje się, że małżeństwo nie było udane, to trzeba się
dagadać, małżeństow zakończyć, ewentualnie życie sobie z kimś innym
układać, ale cały czas ze świadomością, że ma się z kimś dzieci, i że
się ani dzieciom tatusia/mamusi nie zmieni, ani się o nich nie zapomni.
Tylko to jest kwestia dziesiątek jeśli nie setek godzin rozmów i
przeogromnej dobrej woli z obu stron.
I nie mówię o sytuacji "zachciankowej", kiedy facet nagle się ogląda za
ładną, młodszą od żony "dupcią" i leci do niej, jeszcze z dzieciakiem,
czy kobieta, która ma "zachciankę" o której mówisz.
Ja po prostu wiem, że czasem ludzie nie mogą być razem - bo nie
wychodzi. I że wtedy - kiedy już się wie, że walka nic nie da - trzeba
zrobić wszystko, żeby rozstanie przebiegło po ludzku.
Co zaś do dzieci i tego, jaki chcą mieć dom - masz oczywiście rację, że
dzieciak chce mieć w domu oboje rodziców. Ale powiem Ci, że coraz
częściej słyszę od ludzi już dorosłych, że mają żal do rodziców, że się
nie rozwiedli, że byli ze sobą ze względu na nich - czyli na dzieci. Że
to źle, bo oni doskonale wiedzieli, co się dzieje w domu, jaka jest
atmosfera, że nie ma miłości. I że rodzice powinni byli się rozstać, a
nie zachowywać pozory, które zresztą nic nie dawały. Paradoks, prawda?
Mnie trudno było w to uwierzyć, szczególnie ze względu na specyfikę
uczelni, którą ukończyłam. Ale tak właśnie chyba jest. I nie sądzę, aby
utrudnianie rozwodu było czymś, co zapewni dzieciom szczęście (w ogóle
zalatuje mi to ograniczeniem wolności :-\ ).
Zresztą - Ty mówisz "zachcianka", a tymczasem dla odchodzącej strony to
może być (w jej oczach) jedyna szansa na szczęśliwe życie. Co więcej,
owa odchodząca strona wcale nie musi się mylić!
Zupełnie inną rzeczą jest ustalenie, z kim dziecko powinno zostać, jak
powinno wyglądać widywanie się z drugim rodzicem, jak powinne być
rozwiązane tego typu problemy. Oczywiście to, jak to wygląda w polskich
sądach, i to, co piszesz o swojej żonie (przykro mi, że masz takie
doświadczenia, a tym bardziej z powodu Twojego dziecka), to zupełnie
inna bajka, i oboje się zgadzamy, że wygląda to niewłaściwie, i książkę
(horror? :-\ ) można by o tym napisać.
Natomiast nie uważam, że zmuszanie kogokolwiek do czegokolwiek czy próby
narzucenia jakiegoś rozwiązania przyniosą pozytywne skutki. O!
No i po raz kolejny powtórzę - każdy ma prawo do szczęścia. Ja wiem, że
trudno to czasem osiągnąć, ale każdy ma do tego prawo.

Kami
____________________________
k...@p...net
ICQ: 81442231 - GG# 436414