Dnia Fri, 11 Aug 2006 19:53:05 +0200, Slawek [am-pm] napisał(a):

>>> "Nauczanie rzadko kiedy bywa skuteczne, z wyjątkiem tych
>>> szczęśliwych jednostek, dla których jest nieomal zbędne".
>>
>> Bardzo znany cytat - cytował go nawet Feynmann w swoich "Wykładach z
>> fizyki"
>
>
> Czyżbyś czytał te wykłady? Nie sugerowałem conajmniej bynajmniej,
> że cytat jest nieznany.

Czytałem (ech kiedy to było) i właśnie w nich zetknąłem się z w/w cytatem
po raz pierwszy.

> Faktycznie, mimo wszelkich starań dokładanych z mojej strony
> nie powycinałem z mojego wykładu potencjalnie nieprawidłowych
> interpretacji.

Jak ogłoszenie: "Wynajmę garaż" :D

> ... oczywiście pod warunkiem, że wsłuchuje się w to, co mu
> dyktuje instynkt. To znaczy natychmiast oddala się na bezpieczną
> dla swojego potomka odległość.

A miało być "Przybliża z zaciśniętymi pięściami" ;)

> Opisane sytuacje ze znęcaniem
> się nad niemowlętami są efektem prób okiełznania (ucywilizowania)
> tego instynktu.

Pobicie ze skutkiem śmiertelnym nazywasz ucywilizowaniem instynktu ucieczki
od swego potomka?

> Facet na skutek innych, wewnętrznych czy
> zewnętrznych przesłanek, postanawia (albo jest zmuszony)
> zachować się "odpowiedzialnie", a efekty tego, jak widać,
> bywają opłakane.

Ojciec pozostawia kobietę samą z dzieckiem i czyni to w imię
odpowiedzialności? Tu nie ma ani odpowiedzialności, ani nawet jej pozorów.

> Bardzo często mamy do czynienia z pozornie irracjonalnym
> zachowaniem ludzi, i trudno w nich wprost dopatrywać się
> wymiernych, "genetycznych" korzyści.

A tutaj jest pozornie irracjonalne czy po prostu irracjonalne?
Uśmiercanie własnego potomstwa ma jakieś korzyści choćby "nie wprost"?
(Pomijam zabijanie najsłabszego osobnika z ciąży mnogiej jak to robią np.
koty.)

> Często są one wtórnym
> albo ubocznym efektem jakiegoś mechanizmu, albo zderzania
> się sił generowanych przez różne mechanizmy.

W tym także genetyczne? Chętnie bym takowe poznał - serio.

> Niekiedy trzeba sporo pokombinować, aby dokopać się do ich fundamentów.

No ale skoro rzuciłeś mi wyzwanie to sam chyba się dokopałeś?

Ja napisałem:
>>> Człowiek jest tylko inteligentną obudową - *maszyną przetrwania* - dla
>>> swych genów, które dbają tylko o to, aby się pojawić w następnych
>>> pokoleniach.

Ty rzuciłeś wyzwanie:
>> Jeśli wykażesz to na przykładzie gościa, który znęca się nad
>> swoim własnym, kilkumiesięcznym dzieckiem (w sporadycznych
>> przypadkach ze skutkiem śmiertelnym), wtedy uznam, że wiesz,
>> o czym piszesz, a nie tylko bezmyślnie powielasz zasłyszane
>> lub przeczytane zdanie.

Ja odpisałem pytaniem retorycznym:
>> Większość ojców znęca się nad swoimi kilkumiesięcznymi
>> dziećmi czy raczej chroni je przed niebezpieczeństwem?

Nie wspomniałem o jakichkolwiek mechanizmach genetycznych, lecz
zasugerowałem istnienie statystycznie niewielkiego marginesu irracjonalnych
zachowań, które dotyczą każdej sfery ludzkiego życia. Przecież człowiek
chory psychicznie może dokonać dowolnie irracjonalnego czynu. Jak widzisz
znajomość "Samolubnego genu" do niczego tu nie jest potrzebna.

A zatem jesteś w stanie sam podjąć to wyzwanie, które mi rzuciłeś?

Sławek:
>>> Proszę wskazać jakieś dobre/mocne oraz niedobre/słabiutkie
>>> punkty wywodów Dawkinsa.
Immon:
>> No ja nie czułbym się kompetentny do takiej analizy :(
Sławek:
> Zbyt rzadko, moim zdaniem, stać ludzi na taką odpowiedź. OK.

A ty czujesz się kompetentny - teraz, w świetle wyzwania, które mi
rzuciłeś, a którego sam nie chcesz podjąć? ;)

> W większości wypadków moje wywody
> to spekulacje podpierane innymi spekulacjami.

No właśnie widzę, ale co z tym wyzwaniem? :)

--
Immon