> czarek <c...@z...media.pl> wrote:
>
>
> > Ale chyba masz rację to
> > tylko slabe odbicie tego co sie dzieje we Francji, choc chyba jednak warto
> > propagowac w Polsce te tradycje
>
> Nie wiem  czy warto.  Wielkie kuchnie sa tak naprawde anonimowe, a
> wielcy kucharze to przede wszystkim kodyfikatorzy tradycji.  Jezeli
> gotowanie porownc do sztuki, to raczej przypomina szuke ludowa lub
> sredniowieczna niz nowozytna.

??? Co to za teoria?

Francuski zwyczaj kreowania wielkich
> artystow rondla powoduje tylko, ze kazdy kucharzyna w prowincjonalnej
> restauracji zamiast opanowac rzemioslo stara sie wykreowac cos
> oryginalnego i potem goscie dostaja takie wymyslne, a zle ugotowane
> paskudztwa.  

Wiesz, w kuchni chyba nie istnieje pojecie stolicy i prowincji. Chyba, ze
chodzi ci o restauracje prowincjonalne czyli slabe. Podejrzewam, ze w tym
przypadku nie ma znaczenia jaki rodzaj kuchni jest tam uprawiany - zle
ugotowany oryginalny wynalazek czy zle ugotowany klasyk.
Francuski zwyczaj kreowania wielkich artystow rondla nie powoduje tez chyba j e
d y n i e wylegu pretensjonalnych garkotlukow z pseudoambicjami.



Rozpowszechniaja to tez domorosli krytycy prasowi, a konczy
> sie na tym, ze co druga poczatkujaca gospodyni domowa zamiast pstudiowac
> zasady gotowania czuje sie w obowiazku tworzyc i improwizowac.

No i co z tego? Kto powiedzial, ze poczatkujaca gospodyni musi studiowac zasady
gotowania? Moze ma ochote improwizowac? Moze sprawia jej to przyjemnosc? W
koncu konsekwencje ponosi tylko ona sama, jej rodzina i goscie.
>
> > Wladyslaw

Kalina


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl