in article 1extdj3.1jnex27lq0bumN%w...@t...com.pl, Wladyslaw Los at
w...@t...com.pl wrote on 8/8/01 9:12 AM:

> Przepraszam tych, co ten list otrzymaja drugi raz, omylkowo wyslalem go
> juz bowiem przed ukonczeniem.
>
> cezary gmyz <c...@z...media.pl> wrote:
>
>
>> Nie wiem czy prowinacjonalnego, na pewno snobizmu i chyba mimo wszystko
>> zdrowego. Masz racje jestem snobem ale jako historyk sztuki wiesz, ze
>> snobizm jest na ogol zjawiskiem zdrowym.
>
> Zwykle jest zjawiskiem godnym pozalowania. Dlatego wlasnie powstalo
> okreslenie "zdrowy snobizm", na okreslenie tych przypadkow, kiedy ze
> snobizmu wyjatkowo wynika cos wartosciowego.

tutaj zgoda

>
>> Czym bowiem jest Wawel (zmaek nie
>> wytwornia czekolady) jesli nie wynikiem prowincjonalnego snobizmu.
>
> Nie. Zarzut snobizmu nie moze dotyczyc krolow i ksiazat "ex
> definitione".
> A to, ze Wawel jest w znacznej czesci wytworem sztuki prowincjonalnej
> nie ujmuje nic dzielom architektury i sztuki tam zgromadzonym, z ktorych
> niejedno jest rangi swiatowej.
> Rzecz w tym, ze sztuka prowincjonalna moze byc dobra, moze nawet wydawac
> wielkie dziela. Podobnie ze snobizmu moga wynikac wybitne dziela.
> Statystycznie jednak rzecz ujmujac prowincja wydaje twory drugorzedne, a
> snobizm stymuluje kicz. Polaczone wydaja zwykle drugorzedny kicz.

tutaj rowniez zgoda z zastrzezeniem, ze patyna czasu czesto nadaje kiczowi
wartosc. Przyklady Jugendstil zwany u nas secesja czy bidermaier swego czasu
byly uwazane za przejaw zlego smaku dzis sie podobaja. Znam takich, ktorym
sie podoba Palac Kultury za 100 bedzie szacownym zabytkiem. Nie daj Boze by
cos takiego moglo spotkac bazykike w Licheniu ale obawiam sie, ze i tak byc
moze

>
>> Daleko mu
>> przeciez do Zamku sw. Aniola czy Bazyliki sw. Piotra a przecez go kochamy.
>
> To rzeczy nieporownywalne. Bazylika sw. Piotra i Mauzolem Hadriana
> (zwane Zamkiem sw. Aniola) to skonczone dziela sztuki architektonicznej,
> natomiast Wawel jest kompleksem zawierajacym dziela sztuki z roznych
> czasow i roznej klasy. A swoja droga -- kto stworzyl Mauzoleum Hadriana
> i kto jest wlasciwym tworca bazyliki sw. Piotra?

Hm...Zaczal Rosselino skonczyl Bernini a w miedzyczasie byli jeszcze:
Bramante, Rafael, bracia Sangallo, Peruzzi, Michal Aniol, Vignola, della
Porta i Fontana oraz plejada pomniejszych. W tym przypadku Mauzoleum sprawa
jest ciezsza bo powstal rzeczywiscie w czasach, kiedy do nazwisk artystow
przywiazywano mniejsza wage ale do jego obecnego ksztaltu dolozylo sie
zapewne rownie wielu artystow jak do Bazyliki. Osobiscie wolabym jednak by w
kuchni nad potrawa pracowalo mniej osob w mysl starej polskiej zasdy, gdzie
kucharek szesc tam nie ma co jesc. Choc bywaja przeciez przypadki, ze
potrawy przez wieki podlegaja ewolucji, choc nie az takiej jak bazylika sw.
Piotra. Wystarczy wymienic Strgonowa czy Melbe (oczywiscie pominowszy to co
w niektorych miejscach hanbi te nazwy), ktorych dzisiejszy ksztalt jest
odrbine rozny od tego jaki m nadali ich tworcy.

>
>
>> Wladek Twoje malkontenctwo coraz bardziej przypomina mi tych dwoch
>> zrzedzocych staruszkow z Muppet Show. Czasem podejrzewam nawet, ze jest Was
>> dwoch bo ciezko uwierzyc, ze to jedna osoba moze byc az taka zrzeda. Co masz
>> do grillowania? albo do Bocuse d'Ore?
>
> Nie mam nic przeciw grilowaniu, mila zabawa, lubie sam to czasem robic,
> ale smiesza mnie wszelkie mistrzowstwa w grilowaniu o randze wyzszej niz
> podworkowa. A co do branzowych konkursow kulinarnych -- jezeli nawet
> udzial w nich i nagrody buduja czyjs prestiz w srodowisku, to nie czynia
> go od razu postacia wybitna.

Chyba jednak nie do konca. Pele nie byl by Pelem, gdyby nawet najlepiej
kopal pilke w lidze okregowej. Kazde srodowisku w jakis sposob buduje sobie
swoje rankingi dlaczego kucharze nie mieliby budowac swoich. Oczywiscie
wielu laureatow takich konkurow to wielkosci pozorowane ale sa wsrod nich
pewnie nastepcy nizej wymienionych panow

>
>>> Znaj proporcja mociumpanie. Czy mowimy o Caremie, Escoffierze, Gundlu i
>>> Bocuse, czy o pani Marchewce, ktora ngrodzono na branzowym konkursie
>>> kuchni regionalnych za wsadzenie prosiaka do zubrowki (a swoja droga
>>> ciekawe z jakiego to regionu potrawa?)
>
>> j.w. a prosie w zubrowce jest daniem genialnym i naprawde godnym dokonan
>> najwiekszych kuchmistrzow.
>
> Rozumiem, ze najwybitniejsi kuchmistrze nie powstydzliby sie tej
> potrawy. Byc moze. Jednak z drugiej strony od wymyslenia nawet
> najwpanialszej potrawy, do zostania drugim Escoffierem droga daleka.

Oczywiscie ale chcielibysmy przeciez miec swoich Escoffierow

>
>> Zas konkurs jest wariacja na temat smakow
>> regionow. Chyba nie zaprzeczysz, ze zubrowka jest polskim smakiem
>> regionalnym.
>
> Ale jakiego regionu?

Trawa zubrowa jest bialowieskim endemitem i jak zapewnia mnie moj przyjeciel
z Bialegostoku jego mama trakotowala nia (w niewielkich ilosciach) pieczen
wieprzowa.
>
>>
>> Alez chodzi...Sztuke odbieramy zmyslami i jesli odczuwamy przyjemnosc to
>> jest to sztuka.
>
> Wiesz, to rewelacyjna definicja sztuki, jakaz nowa, prosta i swieza!

Zwyczajnie sie czepiasz patrzac z wysokosci swego wyksztalcenia i praktyki
historyka sztuki. Ja z wyksztalcenia jestem teatrologiem i znam oczywiscie
kilkanascie definicji tego czym sztuka jest. Ale moim zdaniem sztuki w
definicjach zamknac sie nie da. Twoim pewnie tez...

>
>
>>> Wiekszosc sztuki, w tym sztuki wielkiej jest anonimowa. Slawni artysci
>>> to fenomen historyczny w dziejach niewielu cywilizacji.
>
>> W kregu naszej cywlizacji sztuka o czym Ty jako historyk tejze, doskonale
>> wiesz, nie jest anonimowa. Owszem byl w dziejach cywilizacji europejskiej
>> okres, kiedy tworzono "ad maiorem Dei gloriam", a tworca pozostawal
>> anonimowy. Zwroc jednak uwage, ze okres ten skonczyl sie jakie pol
>> tysiaclecia temu.
>
> Nie miejsce tu na wyklad o roli artysty w dziejach sztuki, ale nawet jak
> sie ograniczymy do cywilizacji europejskiej (a wlasciwie czemu
> mielibysmy sie ograniczac), ale te 500 lat to nie taki znow dlugi okres
> w jej dotychczasowych dziejach (a kto wie jak bedzie w przyszlosci), a
> nawet w ciagu tych 500 lat wiekszosc produkcji artystycznej nadal
> pozostawala anonimowa. Utozsamienie sztuki z tworczoscia autorska, z
> indywidualna ekspresja jest jeszcze swiezszej daty. W koncu nawet
> wspolczesnie wiekszosc powstajcych wytworow artystycznych, wsrod ktorych
> zyjemy jest anonimowa, gdy z drugiej strony widac wyrazny kryzys wlasnie
> sztuki "autorskiej".

Zgoda

>
>> Owszem czasem bym wolal by sztuka bronila sie sama, bez
>> podpierania sie wszelkimi akcjami promocyjnymi w stylu osiagniec tych
>> pajacow Andy Warhola czy Salwadora Dalego
>
> Akurat Warhol i Dali to bez watpienia artysci pierwszej rangi w dziejach
> sztuki. Artysci powaznie podchodzacy do sztuki, chociaz, jak piszesz,
> "pajacowali" i lansowali sie takze metodami zupelie nie artystycznymi.
> Inna sprawa, ze nasladowanie przez rzesze innych ich postawy, bez ich
> talentu stalo sie jednym z czynnikow obecnego upadku sztuki "autorskiej"

Co do Warhola moge sie jeszcze zgodzic. Wielkosc Salvadora Dali jest dla
mnie problematyczna. Rzecz gustu. Obaj natomiast bez watpienia sa duchowymi
ojcami spustoszenia jakie dokonalo sie w sztuce XX i dokonuje sie dalej.
Bardziej liczy sie promocja niz to co sie promuje. Swoja droga czy nie jest
zastanawiajace, ze wspolczesni "artysci" "przelamujac" drobnomieszczanstwo
od swoich widzow domagaja sie jak najbardziej drobnomieszczanskiego czyli
klasycznego odbioru sztuki.

>
>> (zreszta przy donkonaniach takich
>> "artystow" jak Kozyra czy Zmijewski jawia sie oni dzis jako koserwatysci)
>> ale ten okres cyba odszedl bezpowrotnie. Gotowanie na szczescie ma te
>> przewage nad innymi sztukami, ze performensy sie nie udaja bo pubilka wtedy
>> opuszcza sale
>
> Ale nadawanie rangi sztuki i tworczosci artystycznej gotowaniu
> doprowadzi w koncu do "kuchni konceptualnej" i "performerskiej".
> Popatrz jak wygladaja obecnie np. pokazy "haute couture".
>
> Wladyslaw



Mysle, ze nie nie ma obawy, nie doczekamy czasow, kiedy w ramach
artystycznych eksperymentow beda nam podawac na przyklad surowe jelita
napelnione czekolada, bo tak sobie wybrazam taki gastronomiczny eksperyment.
Nie znam nikogo kto chcialby sobie w domu stawiac dziela Kozyry czy Libery.
Raczej pojda do Empiku kupic reprodukcje
Czarek