In article <1...@i...from.poznan>, Lia <i...@p...org>
wrote:

> Dnia 2006-10-26 10:51:13 w sprzyjających i niepowtarzalnych okolicznościach
> przyrody grupowicz *Jarek Spirydowicz* skreślił te oto słowa:
>
>
> >> Tak, kuriozum. Z tym, że ja mówię o nauczaniu, nie o ekonomii, czy
> >> zdolności nabywczej rodziców.
> >>
> > Ja zaś o jednym i drugim. Chciałbym nauczyć syna szanować książki.
> > Argument ekonomiczny ("jak będziesz dbał, to po zakończeniu roku
> > sprzedamy młodszym i będziesz miał na coś tam") jest dosyć przydatny.
> > Za to rozdwajanie na książki, w których pisanie jest dozwolone, i takie,
> > w których się nie bazgrze, nieco rzecz utrudnia. Może niech chociaż te
> > książki do mazania też nazywają ćwiczeniami, a nie podręcznikami?
>
> Rozumiem podejście, że ksiązki się szanuje... Tez baaaardzo długo nawet
> podręczniki w ten sposób szanowałam.
>
> Ale umówmy się, że podręcznik to nie jest zwykła ksiązka, to jest taki
> produkt, który ma mi służyć. Ma mi pomagac przyswoić wiedzę.
>
A oczywiście.

> A w tym pomagają podkreślenia, notatki na marginesie, czy nawet odręcznie
> zrobione rysunki.
>
Też nie widzę przeciwwskazań.

> Żałuję, że późno dojrzałam do tego, by podręczniki traktowac w sposób
> użytkowy, bez tego szacunku należnego prawdziwym książkom.
>
To samo co do Agnieszki - a może tak coś pośrodku między nabożną czcią a
deptaniem?

> Więc może warto się zastanowić czy dzieci aby na pewno powinny z
> nabożeństwem traktowac podręczniki.
>
A nie, z nabożeństwem to nie. Książka to też jest tylko rzecz.

> Ja rozumiem, argument finansowy, zwłaszcza jak się ma dzieci w podobnym
> wieku, ale... twórcze "przerabianie" podręcznika ma bardzo dużo zalet.
>
Wiesz, ja mam kłopot raczej z nadmiarem rzeczy, które mój syn dostaje. A
jest raczej jeszcze w wieku, w którym reguły powinny być jednoznaczne.

--
Jarek
Kamil 27.11.98, Police
To tylko moje prywatne opinie.