Dzis mialem przyjemnosc byc obsluzonym przez lekarzy izby przyjec
szpitala rejonowego przy akademii medycznej w Gdansku. No coz ... jesli
kadra naukowa AG rowniez reprezentuje tak niski poziom to omijajcie to
miejsze z daleka :(
Jak kogos znudzi moj post to na poczatku napisze ze przyjmowal mnie niejaki
Wojciech Marks. Wybaczcie jezyk ale skurwiela widzialem przez 10 minut. W
miedzyczasie latal szczesliwy po szpitalu (niby ostre przypadki) i zdazyl
nawet zjesc obiad. Mam nadzieje ze ktos zobaczy to jego nazwisko i mu
doniesie.
W czwartek radosnie wylecialem przez kierownice lamiac sobie obojczyk i
rozcinajac glowe. Znajac stan polskiej medycyny pojechalem taksowka do domu
i nie denerwowalem lekarzy swoja wieczorna wizyta.
Wpiatek rano nie mogac samodzielnie dotrzec do szpitala zadzwonilem po
pogotowie myslac ze pomoga mi zalatwic sprawe w szpitalu. Jednak ku mojemu
zdziwieniu zostaslem odstawiony pod drzwi szpitala ... nawet nie zdazylem
sie pozegnac. Teraz z perspektywy uwazam ze powinienem byl troche pokrzyczec
z bolu czy cos :)
Pani w izbie gdy uslyszala ze wypadek byl wczoraj oskarzyla mnie o to ze
bylem pijany (pozostawie to bez komentarza). Inna w ramach zlosliwych
komentarzy stwierdzila ze powinienem byl sie wczoraj umyc. Oczywiscie
potraktowano mnie jak najbardziej rutynowo twierdzac ze bede mial klopoty i
sam sobie jestem winien. Gdy spytalem czy moga dla mnie cos wiecej zrobic
... no coz bylo im przykro ... tak samo jak mi chcialo sie tanczyc.
Podobala mi sie dyskusja pani z pracowni rentgenologicznej z pielegniarzem
na temat mojego zlamania. Musze przyznac ze ten ostatni poswiecil mi
najwiecej czasu ale starsi koledzy napewno go tego oducza.
Pan, ktory zakladal mi gips sadzac po tym jak odzywal sie do mnie (per
"ty") by wyksztalcenia budowlanego albo myslal ze jestem jakims menelem.
Jest godzina 2:30 gips jest wciaz mokry, ciezki i nie jestem w stanie ani
sie polozyc ani siedziec bo albo (gdy leze) odstaje mi pionowo reka i mam
wykrzywiony kregoslup albo (gdy siedze) opatrunek uciska mi bark tak ze mnie
boli.
Po calym tym zamieszaniu zostalem poinformowany ze moge sobie juz isc.
Aha czekalem az lekarz dyzurny zje obiad zeby mogl mnie wypisac. Wychodzac
widzialem jak ekipa "ostrego dyzuru" pali sobie przed wejsciem papierosy.
Najdziwniejsze jest to ze nikt nie zapytal mnie (mimo ze pokazalem
pracownicza ksiazeczke ubezpieczeniowa) czy nie potrzebne mi jest zwolnienie
lekarskie. A gdy poprosilem o pomoc w dostaniu sie spowrotem do domu ...
"Tam jest elefon".
Zachowywalem sie jak najbardziej milo i spokojnie ... to byl blad bo
zostalem potraktowany tak jak zaslugiwalem czyli centralnie zlekcewazony.
Mysle ze bede musial poszukac jakiejs prywatnej kliniki zeby ni pamietac do
konca zycia tego wypadku.
Po dniu dzisiejszym wyrobilem sobie opinie na kilka tematow:
- placmy lekarzom wiecej to beda pacjentow traktowac jeszcze bardziej "z
gory".
- Polak nawet niewielkie urazy pamieta do konca zycia.
- Jesli w Polsce zachorujesz to umrzesz chyba ze zatroszczy sie ktos z
rodziny.

Szkoda ze nie zapamietalem pozostalych nazwisk chetnie bym je podal.
Przepraszam za to ze zasmiecam liste ale jest to jedyny sposob zeby ktos o
tym uslyszal.

PS: zna ktos adres jakiejs porzadnej kliniki w Trojmiescie ?

--
Mariusz Zielinski