W dniu 2014-09-20 01:40, Jarosław Sokołowski pisze:

> Aż tak dobrze się do rachunków nie przyłożyłem, więc trochę to
> przeszacowałem. Ale niewiele. Chyba że między tymi życiami są
> techniczne przerwy na wytchnienie.

Albo te życia nie trwają identycznie długo.

> Może nie wszyscy, ale jednak z tych co paradowali, wielu również
> czytało.

Niektórzy z nich jednak woleli od Cortazara Llosę.

> Nie pytając nawet, jakie to jest. A teraz? Teraz wszystko
> jest kultowe.

"Dokładnie"!

> Z punktu widzenia domu, te moje są endogenne (na szczęście daje się
> obserwować pewien spadek pogłowia).

Idzie jesień, muchy układają się w swoich gawrach, czy tam innych
kolibach, pewnie znów wiosną ruszą do życia. Te, lub kolejne.

>> i zdaje się, nie zjem kolacji.
>
> Nawet gdybym miał rację, to pora na to zbyt późna.

Na moją kolację? Hm.

>>> jak zwykle sknocił?
>>
>> O?
>
> Mógłbym też niezwykle. I tak się zdarza.

Dlaczego knot stał się synonimem czegoś nieudanego? Bez niego panowałaby
ciemność. Więc może i sknocić nie jest źle.
--
Bjk