Użytkownik "LeoTar Gnostyk" <l...@l...net> napisał w wiadomości
news:oo6r1k$mhr$1@portraits.wsisiz.edu.pl...
> Chiron pisze:
>> i...@g...pl pisze:
>>> W dniu wtorek, 29 sierpnia 2017 19:10:21 UTC+2 użytkownik LeoTar
>>> Gnostyk napisał:
>>>> i...@g...pl pisze:
>
>>>>> Chironie, depresja to nie angina, więc nie bierze się z
>>>>> zarazków, których unicestwienie lekiem załatwia sprawę. Ani
>>>>> też nie szkorbut, który mija po końskiej dawcę witaminy C.
>>>>> Lekami modna tylko łagodzić objawy - i to tylko chwilowo.
>>>>> Wyleczyć depresję można tylko poprzez likwidację nawarstwionych
>>>>> problemów, które zatruwają psychikę. Tego nie uczyni żadna
>>>>> substancja na świecie. Nawet nadmiar złota i pieniędzy może
>>>>> stać się źródłem problemów przerastających możliwości
>>>>> psychiczne - vide opowieść o królu Midasie, przerysowująca
>>>>> temat, ale jednak sugerująca, co jest jedynym lekarstwem...
>
>>>> Pełna zgodność Ixi. Jedyną skuteczną terapią jest psychoterapia
>>>> oparta na psychoanalizie podczas której pacjent/klient zostaje
>>>> zapoznany z praprzyczyną jego dolegliwości. Terapeuta - wspólnie
>>>> z pacjentem/klientem - muszą zbudować ścieżkę na której ten
>>>> drugi skonfrontuje własne doświadczenia życiowe z
>>>> doświadczeniami terapeuty, które pozwoliły wyjść z opresji samemu
>>>> terapeucie. Terapeuta musi wejść w skórę pacjenta/klienta, musi
>>>> całkowicie zlikwidować dystans miedzy nimi po to by
>>>> pacjent/klient mu zaufał i przekazał terapeucie najbardziej
>>>> wstydliwą wiedze o samym sobie. Dopiero wtedy psychoterapia
>>>> będzie skuteczna. Najtrudniej jest terapeucie przełamać lęk
>>>> pacjenta/klienta przed całkowitym zaufaniem terapeucie.
>
>>> Samo gadanie "weź się w garść" też niewiele pomoże.
>>> Psychoterapeuta może tylko pomóc DOTRZEĆ do źródła depresji. Nie
>>> wymyśli, jak je zlikwidować. Nie rozwiąże problemów w pracy,
>>> małżeństwie, rodzinie, finansach. To trzeba zrobić SAMEMU.
>
> Całkowicie się z Tobą zgadzam iż ostatni zabieg, krok przełamujący brak
> zaufania do samego siebie, a w konsekwencji i brak zaufania do
> otoczenia, człowiek pozostający w depresji musi zrobić sam.
> Dezintegracja pozytywna musi się dokonać jako jego akt wolnej woli.
>
>
>> Takie gadanie "weź się w garść" czy tym podobne - dają dokładnie
>> odwrotne działanie. Często terapeuci proszą rodzinę, żeby nawet w
>> złości osobie chorej na depresję - niczego takiego nie mówili :-) --
>> Chiron
>
> Tak naprawdę to nie ma znaczenia Chironie co otoczenie będzie
> podpowiadać takiemu osobnikowi w głębokiej depresji. Najskuteczniejszym
> działaniem jest PORZUCENIE go czyli dokonanie tego czego on sie
> najbardziej boi. Bo człowiek w depresji to człowiek nie ufający własnym
> siłom, to człowiek uzależniony od tego czy uda mu się wyssać z kogoś
> drugiego z jego otoczenia odrobinę życia czy też nie. On boi sie
> samodzielności i najskuteczniejszym działaniem jest pozbawienie go
> oparcia, gdyż tylko wówczas zostanie zmuszony do podjęcia
> odpowiedzialności za samego siebie. To tak jak z małym dzieckiem, które
> rzucone na wodę błyskawicznie uczy się pływać gdyż tak silna jest jego
> wola życia, że aż się samo ratuje. Tak samo jest z człowiekiem
> uzależnionym, który rekami i nogami broni się przed samodzielnością.
> Dlatego, jak najszybciej jak to jest tylko możliwe, należy go wrzucić na
> głęboką wodę. Ma wówczas dwa wyjścia: albo pokona strach i przeżyje,
> albo wystraszy się jeszcze bardziej i utonie (np. dostanie zawału
> serca). Im dłużej trwa terapia tym mniejsze szanse powodzenia.
Czyli- skazujesz w ten sposób na śmierć większość chorych na depresję. To
klasyczny darwinizm społeczny. Kiedyś oglądałem film- dokument o japońskim
psychiatryku, w którym leczono narkomanów po 2 Wojnie. Narkomanów poddawano
"terapii"- byli na oddziale, gdzie sanitariusze handlowali narkotykami- no i
oczywiście co i rusz któryś z pacjentów zaćpał się na śmierć. No ale- nikt
się tym specjalnie nie przejmował. Bo tak naprawdę- to obserwowano
pacjentów. Szukano takich, którzy jednak chcieli wyzdrowieć- i czynili
nadludzkie wysiłki, żeby jednak nie brać. Jak się pewno domyślasz- za wielu
takich nie było. Na kilkuset- trafiło się 2. No to zabrano ich na inny
oddział- gdzie zaczęto poddawać ich surowej kuracji odwykowej. Czyli-
pozostali po prostu szli do piachu. Ty proponujesz coś właśnie takiego.



> Zastanów się nad kobietą, która ma dzieci i która wysysa życie ze
> swojego partnera. Nawet jeżeli on ja porzuci to ona nadal ma z kogo
> wysysać życie i czyni to bezwzględnie wykorzystując emocjonalnie dzieci.
> A system opieki społecznej jeszcze się nad nią lituje i podlewa taka
> kobietę zasiłkami. Ja uważam, że w takiej sytuacji należy jej zabrać
> dzieci tak jak to próbował zrobić Bettelheim, aby pozbawić ją ostatniej
> deski ratunku, by musiała pokonać strach przed usamodzielnieniem się,
> gdyż w sytuacji gdy będzie sama wychowywała dzieci wzmacniać będzie
> negatywne więzy łączące ją z dziećmi, które będzie wy. Takim przykładem,
> jest mój syn Wojciech, dziecko z zespołem Down'a, który jest perfidnie
> wykorzystywany przez Teresę Mierzwiak, moją byłą, w walce ze mną.

Ty strasznie monotematyczny :-)
No ale nie odpowiedizałeś na moje pytania: Dlaczego, skoro nie ma w
przyrodzie żadnej równości- Ty chcesz, żeby ludzie byli sobie róni? Na czym
konkretnie ta równość miałaby polegać? Wiem, coś napisałeś- ale to był
naprawdę bełkot- wybacz :-)
Napisz po prostu: dlaczego ma być równość i dokładnie o co w niej chodzi.

--
Chiron