Użytkownik "Ender" <e...@n...net> napisał w wiadomości
news:hk81pb$kar$1@news.onet.pl...
> We wszystkim.
> Jesteś ważny dla żony na tyle, na ile jest dla niej ważne co mówisz, w
Może tak jest w Twoim związku. A może jednak coś Ci się wydaje ?
W końcu twoja TŻ nie jest taka sama jak Ty. Z jakiegoś powodu
jest przeciwna zdradom. Moim zdaniem nie jest to z jej strony
wynik jakiejś 'poprawności politycznej', 'nieprzemyślanego frazesu',
tylko najzwyczajniej odzwierciedla jej dość wysokie oczekiwania
wobec Ciebie - a za tym oczekiwania wobec przyszłości itp.
I prawdopodobnie też widzi, że Ty tej rękawicy nie podnosisz.
Nie zdecydowanym i pewnym ruchem.

> pozostałym zakresie się oszukujesz.
> Z kochanką nie ma kłótni i zaangażowania emocjonalnego większego niż w
> związku.
No cóż, nie mam pełnego wachlarza Twoich doświadczeń w tym względzie.

> Jedno ma ochotę na czułość drugie nie ma czasu, za to ma terminy w pracy i
> stres, raz wytłumaczy, drugi raz nie zwróci uwagi, trzeci raz odepchnie,
> potem role się odwrócą, dopasowanie jest nieidealne, zacznie się zgrzyt,
> pretensje oskarżenia itd. chyba, że wcześniej wskoczy rutyna, dom dzieci i
> jakoś to poleci dalej, a niedopasowania się rozładują gdzieś na tyle, żeby
> zgrzyt nie był duży.
> Porozumienie intelektualne to przede wszystkim świadomy dystans
> emocjonalny dowolnego rozmiaru, a więc rozsądkowe porozumienie typu,
> słuchaj czy jutro masz czas i ochotę na coś wspólnego?
> Nie ma jakiś wielkich namiętności ale nie ma tez ciśnienia.
> Ze wszystkim można się dogadać na spokojnie. Coś ci nie pasuje, to mówisz,
> a ja słucham. Konsensus jest częstszy niż kompromis. Oczekujesz, mówisz i
> zostajesz wysłuchany, ale oczekujesz z rozsądkiem i umiarem.
Wydaje mi się, że osiaganie najistotniejszych z wymienionych wyżej
celów nie wyklucza głębokiej, zaangażowanej, szczerej więzi emocjonalnej.
Żadne małżeństwo nie byłoby w stanie organizacyjnie podołać choćby
trudowi wychowywania dzieci (gigantyczne zakupy, rozwożenie do szkół
i przedszkoli ...), gdyby cały czas funkcjonowało w 'amoku zakochania'.
Mi się wydaje, że po prostu miałeś trochę pecha do pierwszej partnerki,
że masz może trochę 'odpałowy' organizm - ale wszystko się
samo reguluje. Wiesz - ja też z moją żoną wyjścia planuję ładnych
parę dni naprzód - a mamy i tak nieźle, bo mamy blisko dziadków,
którym można dzieci podrzucić. tak samo moja luba jak sięumawia
na wyjście z koleżanką (np. ten piątek), to też mnie pyta/prosi
z kilkudniowym wyprzedzeniem, żeby nie wejść w konflikt z moją
pracą. Czasem plany się sypią, no ale ... No ale zawsze można
sobie TV pooglądać do późna w nocy, razem albo coś. jest mnóstwo
ustaleń, zgrzytów itp. Ale są też spontaniczne dzikie tańce z dzieciakami,
jak
Lady Gaga leci na Vivie.

>> Chodzi Ci o porozumienie typu: ten
>> układ to z założenia romans, nie angażujemy się, nie planujemy
>> wspólnego domu, domy mamy gdzieś indziej i zawsze do nich wracamy
>> z zawiązanymi ustami, i każdy ma prawo się bez zbędnych wyjaśnień
>> w każdej chwili wycofać ?
>
> No to podstawa.
> Po mojej Big Love każdy następny związek zaczynałem ustaleniem:
> 1) w związku oficjalnym: jesteśmy ze sobą dobrowolnie i każdy może w
> dowolnym momencie powiedzieć "nie, już dość", bez podania powodu,
> 2) w związku nieoficjalnym dodatkowo: każdy ma własne życie i druga osoba
> to respektuje, bez jakichkolwiek oczekiwań, że się zmieni i że oficjalny
> związek skończy się na rzecz tego.
> Podoba się, to wchodzimy to, a jak nie to nie wchodzimy.
> Uważam, że sprawa jest postawiona uczciwie i jeszcze nigdy nie zdarzyła mi
> się odmowa powyższego.
No ok ...

> Ja u siebie już dawno wytępiłem swoje paplanie, zwłaszcza o pracy,
> rodzinie, znajomych czy o dupie maryni.
> Jak mam coś ważnego to stawiam na konkret i oszczędność słów.
> Moja TŻ z kolei lubi paplać o wszystkim. Nauczyłem się też dawno myśleć z
> podzielną uwagą. Jak jestem mocno zajęty, a ona ma ciśnienie na paplanie,
> to mówię, że jetem zajęty i daję jej 15 minut na powiedzenie tego, co ją
> tak ciśnie.
> A jak ma ona coś ważnego do mnie, to nie ma wtedy nic ważniejszego.
> I póki co, mam zgodę w domu.
No i fajnie ...

> No nie, ta pierwsza. Po kilku dniach zaczęła się odzywać łaskawie i z
> czasem łaskawie okazywać swoje uczucia.
Czyli w ciągu kilku dni zaliczyłeś upiłeś siei zaliczyłeś kilka koleżanek ?
Oki. W sumie to mało istotne 'technikalia'. Musiało być jednak
dość desperacko ...

> Jeśli zachowujesz stosowną powściągliwość w okazywaniu emocji, odpowiedni
> dystans emocjonalny, a idzie się tego nauczyć, to nikt raczej nie wyczyta,
> co tam się w tobie naprawdę dzieje.

>> otwarty. To z kochankami masz związki partnerskie, dogadane, szczere,
>> to z nimi możesz jakby co pogadać 'o wszystkim', o TŻ potencjalnie też.
>
> To prawda. Czy ktoś może tak naprawdę dać komuś jakąś gwarancję?
> A z kochankami są zupełnie inne tematy i też łatwo jest popełnić faux-pas.
>
>> A z TŻ ? Jej pozycja wydaje mi się strasznie mizerna. Dla jakiej idei
>> ciągnąć taki związek ?
>
> Pisałem na samym początku.
> Związek oparty na rozsądku to przede wszystkim większa, rosnąca wygoda.
> Lepsza, rosnąca jakość życia - większa stopa życiowa.
> Wspólne dorabianie się. Wspieranie itp.
> Wszystko to na odpowiednim poziomie zaangażowania emocjonalnego.
> Jeśli chcesz wyższego poziomu tego zaangażowania, marzy ci się jakaś
> wielka namiętność to powinieneś się liczyć z konsekwencjami takich marzeń.
> Moim zdaniem wielkiej namiętności nie da się kontrolować i jak ktoś nie
> nadąży za nią, pęknie, okaże się słabszy, to go zniszczy i cały związek.

>> Ale rozumie, że ten pierwszy związek, gdzie zostałeś potraktowany
>> zupełnie instrumentalnie (fochy) już dawno za Tobą, tak ?
>
> Tak. I parę następnych.
>
>> Czy gdyby Twoja obecna TŻ dowiedziała się o Twoich romansach,
>> to też nie poczuła by się jak traktowana instrumentalnie ?
>> Dla Ciebie wartością jest rozmowa, komunikacja, dla niej być może
>> absolutna wierność.
>
> Pewnie tak jest. I każde poniesie konsekwencje naruszenia czyjejś
> wartości. Jak naruszenie jej wartości przeze mnie się wyda, to jestem
> gotów ponieść swoją.
>
>> Nie widzisz szans na to, by te Wasze wartości spotkać ?
>
> No nie. Jak się dowie, to zareaguje tradycyjnie.
> Pytałem kiedyś i nie ma najlepszego zdania o zdrajcach.

No dobra. Nie masz więc wrażenia, że żyjesz na bombie zegarowej ?
Nie wolałbyś tej bomby zacząć rozbrajać w sposób kontrolowany,
niż czekać aż sama wybuchnie 'w najmniej odpowiednim momencie' ?
Wydaje mi się, że im człowiek starszy, tym takie 'wybuchy' coraz słabiej
znosi. Sam dźwięk tykającego zegara chyba też nie wpływa komfortowo ?
Czy ew. stopniowe wprowdzenie jakichś granic naprawdę nie stanowiłoby
dla Ciebie jakiejś 'nowej wartości' w Waszym związku ? W końcu, jak
sam zauważyłeś, "różnorodny seks" już nie jest tak istotny - zaczynają
się liczyć inne sprawy. No chyba, że jest ?
Rozważasz pooli jakieś ruchy w tym obszarze, które pozwoliłyby
Ci zwiększyć poziom szczerości nie tylko wobec siebie, ale także
wobec partnerki ?