"ewa" cytuje:

> "Latem do robienia powideł i bulionu z mięsa służyła zbudowana w
> ogrodzie kuchnia z wmurowanymi dużymi kotłami. (...) Piece stawiane
> były w ogrodzie, aby kotły nie zajmowały miejsca w kuchni, a poza tym
> gotowanie na powietrzu tak bardzo nie męczyło."

Bardzo mi to przypomina weekendową grillomanię, gdy publika na ogrodki,
dzialki i pod lasy wymyka z "piecami", by upolowanego w
hipersupermarkecie zwierza upiec. Gotowanie na powietrzu nie tylko nie
męczy, ale rowniez stroniącą na co dzien od kuchni część męską mojego
malzenskiego stadla do grilla jakos zacheca, zniewala, nęci i kusi ;-).
O cudownie prymitywnym wynalazku jedzenia palcami nawet nie wspomne, po
widelcem i nozem to u nas je tylko Ciocia Jadzia [ale ona pod kazdym
względem jest niesamowicie uparta ;-)], a nam w weekendy najlepiej
smakuje prosto z patyka :-).

> W owych czasach robiło się wielkie zapasy na całą zimę.

A teraz wielkie zapasy robi sie samochodem raz w tygodniu, niezalenie
od pory roku :-(. Chociaz tak prawde mowiac w niektorych jeszcze tli
iskierka przyzwoitosci i latem drylują, wekują, marYnują (nie mylic z:
marnują - przypadek eM autorki).

> Powidła trzeba było smażyć i mieszać bez przerwy wiele
> godzin, a czasem nie przerywać nawet w nocy.

Tu się rozczulilam, bo ja bardzo lubie takie wielkie akcje powidlowe.
Pamietam jak z babcią do pozna w noc siedzialysmy nad garami bez konca
mieszając powidla i fakty, plotkując. A teraz lece do sklepu po gotowe
i niczego się jeszcze w ten sposob o zyciu nie nauczylam ;-).

> Robienie bulionu, czegoś w rodzaju maggi (...)
> aż zrobił się gęsty płyn koloru brązowego, który zlewano do głębokich
> talerzy, i masa ta zastygała. (...)

Brrr.... Wlasnie sobie przypomnialam, ze czasami wolę nie wiedzieć, co
jem. A czasami żądam wszelkich informacji i potem jest mi po nich
niedobrze. Przyklad: no po prostu uwielbiam majonez, ale nie wyobrazam
sobie jedzenia surowych jajek ;-). Swoja droga, kwesta marketingu ;-),
no bo to, ze ten opis jest bleee, nie ulega wątpliwości, ale tak
naprawde to do konca nie wiem, co z tego bulionu gotowano. Co to jest
ta gęsta brązowa masa, co zastyga?

> Twarde krążki mogły bardzo długo
> leżeć, były wyśmienitym i bardzo pożywnym dodatkiem do zup i sosów.

No nie wiem...

Dzięki ewa :-).
Pozdrawiam serdecznie,

eM, co tez czyta